Zoek
Sluit dit zoekvak.

‘Laten we de Flevolandse veldboon sexy maken!’

De overeenkomst tussen zuivelaar Arend Bouwer en chef-kok Sharon de Miranda? Hun passie voor de veldboon! Een lekker, maar onbekend product dat rijk is aan eiwitten én geteeld wordt in Flevoland. Duurzaam dus. Arend en Sharon gaan met elkaar in gesprek over de eiwittransitie, het maken van keuzes en … hoe maken we die veldboon nu een beetje sexy?

aanjagen

De Board is een echte aanjager. Het gaat om nieuwe initiatieven rondom de toekomstige economische vraagstukken van Flevoland. Alle projecten en activiteiten die we organiseren hebben uiteindelijk het doel de brede welvaart in de regio te versterken.

verbinden

De Board fungeert als verbinder om organisaties met elkaar te laten samenwerken. Het fungeert als makelaar met een uitgebreid netwerk die partijen met elkaar in contact brengt en houdt. We zoeken partnerships en krijgen input vanuit de ondernemersverenigingen in Flevoland.

communiceren

Eén van de belangrijkste doelen van de Board is om Flevoland op de kaart te zetten. Het gaat om een onderscheidende propositie, het communiceren van het Flevolandse verhaal, de ambassadeur functie en lobby activiteiten.

Arend: ‘Wat leuk, volgens mij ken ik jou van televisie.’

Sharon: ‘Dat zou zomaar kunnen. Naast dat ik bij de provincie Flevoland werk als expert voedselinnovatie, ben ik regelmatig op televisie te zien als kok. Hier bereid ik gerechten die eenvoudig en betaalbaar voor iedereen zijn.’

Arend: ‘Met passie voor lokaal voedsel, toch?’

Sharon: ‘Jazeker. Als het even kan kies ik voor regionale producten. Daarmee worden veel transportkilometers bespaard. En dat is goed voor het milieu. En, trouwens, we hebben in Flevoland mooie lekkere en gezonde producten. Kun jij iets vertellen over wat jouw bedrijf precies doet?’

Arend: ‘Ik ben directeur van Farm Dairy, een Lelystads zuivelbedrijf, gespecialiseerd in dagverse zuivel. We maken melk, vla en yoghurt en dit doen we voor huismerken van Albert Heijn, Jumbo, Aldi en bijvoorbeeld Lidl. We werken volgens de normen van “on the way to Planet Proof”, een certificering die strenge eisen stelt aan klimaat, biodiversiteit en dierenwelzijn. Maar we gaan graag een stapje verder. Op dit moment zijn we druk bezig met de introductie van plantaardige zuivel.’

Sharon: ‘Wat mooi, maar ook spannend.’

Arend: ‘Het is zeker een mooie ontwikkeling. En uitdagend! Als je kijkt wie er op dit moment plantaardige zuivel, zoals bijvoorbeeld soja- of havermelk, drinken zijn het vooral de mensen met idealen en een gevulde portemonnee. Wat je ziet is dat de gewone consument de stap naar de eiwittransitie nog niet heeft gemaakt. Daar ligt onze uitdaging. Onze producten moeten dus niet alleen lekker zijn, maar ook betaalbaar.’

Sharon: ‘En goed voor het milieu?’

Arend: ‘Inderdaad, het liefst maken we melk met producten uit de buurt. Wat je nu veel ziet is dat we sojamelk drinken van soja uit Canada, verwerkt in China en via Zuid-Europa naar Nederland getransporteerd. Dat is niet erg duurzaam. Onze focus ligt op de veldboon. Dit product, waarvan we de eiwitten gebruiken, heeft een goede nutritionele waarde en wordt in de buurt geteeld.’

Sharon: ‘Wat leuk dat je de veldboon noemt! Ik ben ontzettend enthousiast over het eten van deze boon. Je kunt er heerlijke soep en humus van maken, maar ook pannenkoeken of broodjes. Zelfs shoarma! Het grote probleem? Je kunt hem nergens in de winkel kopen. Dit is volgens mij echt een gemiste kans. Ik sta te trappelen om het verhaal van de veldboon te vertellen. En hem sexy te maken, net zoals bijvoorbeeld quinoa.’

Arend: ‘Het mooie is, die veldboon groeit hier in Flevoland en hij is goed van kwaliteit. Maar hoe krijgen we die eiwitten nu uit die bonen zodat wij er plantaardige melkproducten van kunnen maken? En hoe zorgen we ervoor dat deze producten ook echt duurzaam en betaalbaar zijn?’

Sharon: ‘Daar weet jij een antwoord op?’

Arend: ‘Door te investeren in een veldboneneiwit extractiefabriek. Hiervoor is het belangrijk dat boeren (eventueel over de provinciegrenzen) met elkaar gaan samenwerken, zodat ze samen de financiële slagkracht hebben om te investeren in de eiwittransitie. Daarnaast ben ik van mening dat de provincie Flevoland hier een leidende rol in zou moeten nemen. Dat er middelen beschikbaar worden gesteld om die eiwittransitie te versnellen. Flevoland is een agrofood provincie. Dan moeten we er ook nu voor zorgen dat we vooraan staan. Wanneer maakte jij eigenlijk de keuze om meer plantaardig te eten?’

Sharon: ‘Bij mij kwam de omslag toen ik moeder werd. Toen werd ik me pas echt bewust van de opwarming van de aarde en koos ik voor producten die gezond zijn voor de mens en aardig voor de aarde. In de praktijk betekent dit dat ik ongeveer drie keer per week vlees eet en vier keer plantaardig. Ik eet minder vlees, maar beter vlees. Een mals biefstukje, gebakken in goeie roomboter, in reepjes gesneden en met oesterzwam bijvoorbeeld. En ik kies liever voor een stukje vlees van een boer uit de buurt dan een avocadobrownie met een véél grotere footprint.’

Arend: ‘Het draait om bewuster eten. Dat merk ik ook aan mezelf. Maar het heeft ook gewoon met prijs te maken. Als we willen dat plantaardige voeding voor alle consumenten aantrekkelijk wordt, moet het betaalbaar worden. Voor jouw idee: eiwit uit een veldboon per kilo nu nog het dubbele van melkeiwit. We zullen de eiwitketen dus efficiënt moeten inrichten.’

Sharon: ‘En ervoor zorgen dat die veldboon, die straks ook in jouw melkpakken zit, bekender wordt. Dat mensen hem in de supermarkt kunnen kopen. we trots zijn op die Flevolandse boon. Daar ga ik me voor inzetten. En die melk van jullie gaat straks gewoon hartstikke goed lopen! Daar ben ik van overtuigd.’